«Таң аттыра студент...»

Таң аттыра студент, өстәлендә
Газап вәгъдә иткән сораулык.
Иртән исә, имтиханга диеп,
Ашыгыр ул кабат, соңарып.

Ашыгып үтәр төне генә түгел,
Ае гына түгел... Еллары!
Уена да кермәс сагыначагы
Мең кат үткән якты юлларны,

Якты бүлмәләрне, карашларны,
Иптәшләрнең якты күзләрен,
Остазларның “искә төшерерсез
Әле” диеп әйткән сүзләрен...

Нидән дөнья түгелергә тора –
Аңлата(а)лмам бүген сөйләп тә.
Күңелләргә орлык итеп салган
Җылы сүзләр чыңлый йөрәктә.

Әле кайчан гына каушый-каушый
Килгән идек монда күбебез.
Дүрт ел гүя дүрт көн генә булган -
Бусагада инде бүген без.

Тәрәзләрдә эленеп калыр безнең
Янып торган ярсу карашлар.
Ләкин хәзер, ничек теләсәм дә,
Бүлмәләрдә инде адашмам...

Адашмабыз кебек моннан ары –
Нинди урау юллар булмасын...
Остазларның сүзе юлдаш булыр,
Сөрлеккәндә язмыш юргасы

Моңарчы да һәрбер укытучы
Тимер калкан булды һәрвакыт.
Тиргәсә дә, безне ачулана
Иде гүя бары яратып.

Дулкынлана бүген күңел, ә бит
Калмас идек кебек югалып...
Ни кызганыч, олы тормыш дигән
Имтиханнан юктыр сораулык.

Укытучым, сүнмәс ялкын булып
Сез күңелдә безнең каласыз.
Яшәгез сез балкыш белән бизәп
Офык белән офык арасын

Июль, 2023.

Шулай ук укыгыз:

Алинә Хәбибуллина: «Шигырьләрем мунчага ягылырга китә иде»

Йөрәгең ярларын диңгезләр юганда