ИСКЕ ЫЗБАНЫ СҮТКӘНДӘ (Шәүкәт Галиев шигыре)

«Идел», №2, 2000 ел

Сүтәләр бүген

Иске ызбаны...

Кузгала, куба

Гасыр тузаны,

Оча гомернең

Монда узганы.

Яшергән җирдән

Чыкты әфтияк!

Отмаган заем,

Шөшле, вак-төяк:

Ярылган кашык,

Табагы тишек...

Ипи калагы

Сакланган ничек...

Иписез калак

Читкә куган шул,

Язмыш хәзерге

Сыман булган шул...

Бишектә йоклый

Әби җырлары,

Уятасы бар

Әле шуларны.

Сүтәләр йортны -

Бәхеткә дибез,

Йортлар яңарса,

Искерми нигез.

Сипләнгән ызба

Утыз җидедә...

Яңадан туды

Баба җирендә.

Тапты да хуҗа

Борынгы дага,

Бисмилла әйтеп

Ишеккә кага.

Ауный бер читтә

Коллар тозагы -

Ачылган хәлдә

Богау-йозагы.

Тимер-томыр, дип,

Аны ыргытма -

Ачкычын югалт,

Үзен - онытма...