"ӘЛЛӘ НИЧЕК КЕНӘ ҮТӘ ГОМЕР..."

Әллә ничек кенә үтә гомер. 
Сөйгәннәрдән булмый сөелеп. 
Сыглып кына төшсәң авырлыктан, 
(Дошман булса җан әрнемәс иде!) 
Дуслар тора эчтән сөенеп.

Әллә ничек кенә үтә гомер, 
Изге табынганын, чүп була. 
Җандаш таптым диеп җан сөенсә, 
Ул бөтенләй сиңа чит була.

Әллә ничек кенә үтә гомер, 
Йөгереп китәр чакта юл булмый. 
Йөрәгеңне салсаң учларыңа, 
Кулларыңнан алыр кул булмый.

Әллә ничек кенә үткән гомер, 
Дөрләп янган еллар көл булган. 
Бер гөрелте үткән ташкын булып, 
Учак урыннары юылган.

Әллә ничек кенә үтә гомер, 
Кай ярларга учак ягасы?!. 
Бәгыреңне салган учак урның 
Юып калмас микән 
Ташкын-гөрелтенең яңасы?..

Әллә ничек кенә үтә гомер...