«МИН ЫШАНМЫЙМ ӘЛЕ ҮЛҮЕҢӘ...» (Хәсән Туфан шигыре)

Мин ышанмыйм әле үлүеңә, —
Юл юк әле аңа күңелдә:
Күрешербез күк тагын.
Аһ, ничек мин сине юксынырмын,
Ераклашкан саен бүгеннән,
Ераклашкан саен.

Ачса иде миңа үткән гомер
Ачылмаска япкан капкасын,
Ачса иде.
Син үләсе көнне күрмәс өчен,
Китәр идем шунда ташлап барын,
Китәр идем.

Шулай итте мине юксыну,
Менә шулай итте.

1955