Никах яңарту – араларны якынайта

Никах яңарту – күркәм гореф-гадәт ул. Йә ялгыш сулга күз төшә, йә ямьсез сүзләр әйткәләшәсең – тормыш бит. Әгәр йөрәккә шик кергән икән – никахны яңартыгыз.

Аның икенче ягы да бар. Никах яңартканнан соң парлар яңадан ширбәт аендагы кебек бер-берсенә якынаеп китә. Яшь вакытта ничек бер-берсе артыннан йөргәннәр, ничек кавышканнар – шуларны искә алу өчен, бераз мөнәсәбәтләргә кунган тузаннан арыну өчен кирәк бу. Телиләр икән, шаһитлары да булсын, мәһере дә булсын. Бу очракта мәһер төп шарт итеп куелмаса да, хатын-кызның күңелен күтәрә торган әйбер булсын ул. Бәлки инде ун еллап иренең бер бүләк тә, бер чәчәк тә биргәне юктыр. Тик талаклар белән бәйле кавышуны никах яңарту белән бутарга ярамый. «Талак» дигән сүзне онытырга кирәк! 

Гаиләгә җиңел карый шул кеше. Юк кына тавыш чыкса, кыз елап әнисенә шалтырата. Әнисе: «Кызым, кайт», – ди. Менә шушы «кайт» дигән сүз гаиләне юкка чыгара да инде. Никах вакытында әниләргә мөрәҗәгать итәм: «Ишектә кыңгырау шалтырый, ачсагыз – кызыгыз үзе генә басып тора. Өйгә кертерсезме?» – дип сорыйм. «Кызым, кертмим», – ди. Егет ягыннан да сорыйм. Хәзер егетләр дә кызлар кебек бит, авырлыктан качу ягын карый. «Алдың икән, гомер буе яшәгез», – дип, икенче әни дә күз яше белән җавап бирә. Балаларны да шулай тәрбияләргә кирәк! Үз өстенә җаваплылык алган икән – гомергә яшәргә булсын! 

Рөстәм хәзрәт Хәйруллин, Казанның «Гаилә» мәчете имам-хатыйбы.