"Үзе шигырь укый, үзе елый..."

Бүген татар шагыйре, публицист, Г.Тукай исемендәге Дәүләт бүләге лауреаты Роберт Әхмәтҗановның туган көне. Исән булса, аңа 85 яшь тулган булыр иде. Шул хөрмәттән, аның белән бәйле якты истәлекне урнаштырырга булдык.

2008 елда “Мәгариф” нәшриятында “Бүгенге татар әдәбияты хрестоматиясе”н тупларга алындым. Шактый гына язучылар белән шул шул форсат нигезендә якыннанрак аралашырга туры килде. Роберт Әхмәтҗанов белән аңарчы һич кенә юлларыбыз кисешмәде. Менә мин китапка кертерлек яңа әсәрен сорап, шагыйрьнең өенә барам… Роберт абый “Дом обуви” дигән билгеле бер кибет йортында яши булып чыкты. Каләм иясен әллә иҗатыннан бүлдердем, әллә кәефсезрәк чагына туры килдем – ишек катында ук мине ачуланып атты: “Татар әдәбиятының алтын баганасы булырлык шаһ әсәрләр кирәк, дисезме?” – дип каһкаһә белән көлеп җибәрде. Мин куркуымнан диварга сеңдем. Каян белим инде мин аның шундый пафос белән сөйләшергә яратканын? Үзе дә аңлады бугай, бер бүлмәле фатирының китап белән шыплап тулган залында иске диван почмагына утырырга тәкъдим итте. Иске сервант эче, өсте, урындыклар, бүлмә уртасындагы дүрт почмаклы өстәл, диван башлары, тәрәзә төпләре – гел китап кына булып хәтердә калган. Шагыйрь кулъязма битен алды да, басып (шигырьне кем утырып укый ди), шигырь укырга кереште:

“Төн күзендә барам – урман ярып,

Йолдыз яктысында – юл җиңел…”

Аның һавада дирижер таягы сыман уйнаклаган куллары, башын чөйгән саен дулкынланган җирән чәчләре күзалдымда… Үзе шигырь укый, үзе елый… Укып бетергәч, бәлки шигырь халәтеннән чыккач, ул миңа “Татар иртәсе” дигән китабын бүләк итте: “Гөлүсә сеңелгә – тирән ихтирам белән! Роберт Әхмәтҗанов. 28.02.2008”.

Гөлүсә Закирова

Фото: Вконтакте