Агач башыннан юл булса...

Хуҗа Насретдин урам аша җәяү кайтып килә икән, усал малайлар очраганнар. Хуҗаның аягында бик яхшы кәвеш икән, малайлар аны ничек тә хәйлә белән салдырып алырга булганнар.

- Турыдан кайтыйк, - дигән булып, башта аны куе агачлар арасына алып кергәннәр, аннары:

- Без адаштык, син, Хуҗа абзый, агач башына мен дә югарыдан карап безгә юл күрсәт, - дигәннәр.

Хуҗа кәвешләрен салган да култыгына кыстырып менә башлаган. Малайлар аңа:

- Ул кәвешләрңне нәрсәгә анда алып менәсең? Калдырчы, - дигәч, Хуҗа әйткән:

- Калдырырга ярамый, әгәр агач башыннан юл булса, шуннан гына кайтып китәрмен, дигән.

Хуҗа Насретдин мәзәкләре