ҖИЛ ДӘ ЮК...

Илергән даланың тынлыгы
колакка ят сыман.

Ярсыган атларны куалап,
бик күптән,
күптәннән узганнар.

Басылган тузаннар.

Җил дә юк.
Ул әллә адашкан,
басылып торырлык
саташкан.

Җил дә юк...

Тын гына
кем атлый еракта?
– Без монда, әй һәй-һәй,
бу якта!
Син кайдан?
Юлың кай тарафка?..

– Төн ката йөрергә
ни хаҗәт?
Юлбасар очраса,
юлыгыз киселер...
Югалган Асыл Зат
исемем.

– Без сиңа иярик,
юлтабар булырбыз.
Иярсен кызыбыз, улыбыз...

– ...салырсыз җиде кат туныгыз!..

– Әй дәрвиш!
Безне дә алыгыз!

– Мин әйттем:
яңа юл салыгыз.

...Тилергән далада кем булмас;
басылган җил тузан туздырмас.
Сер бирми ятларга,
таң атып ятканда,
көч-егәр бар әле
Ат-лар-га!

Гөлназ НУРИЕВА

Автор шигырьләре:

ҺӘРБЕР ДОГА - БӘХЕТ ӨЧЕН ТЕЛӘК