Язмыш тег белән яңалыклар

Яшь чагында «үлеп яратып» кушылган төрле милләттән һәм диннән булган парларның, өлкәнәя башлагач, бер-берсеннән бизеп, үз туган теленә, диненә, туганнарына тартылуы, шул нигездә гаиләләр таркалуы, гомер буе тырышып төзегән тормышның, язмышларның челпәрәмә килүе, балаларының кайсы якка кушылырга белми бәргәләнүе хакында гел ишетеп, күреп торсак та, яшьләребез әллә ни гыйбрәтләнми бугай әле. Янәсе, мәхәббәт бар нәрсәдән өстенрәк. Түгел шул, түгел. Алда бәян ителәчәк язмыш шуның бер аянычлы һәм гыйбрәтле мисалы.

Мин Мәскәү өлкәсендә яшим. Кечкенә генә бер шәһәрдә, инде 40 ел. Шул гомер урыс арасында яшәсәк тә, Аллага шөкер, татарлыгыбызны да, мөселманлыгыбызны да югалтмадык. Янәшә-ян күрше урыс гаиләсе белән бик тату яшәдек. Әйбәт кешеләр иде. Үз диннәрен бик каты тотсалар да, безне чит итмәделәр. Ун ел элек күченеп киттеләр. Шуларның бер малайлары поплыкка укып йөрде. Ул тора-бара безнең шәһәрдәге чиркәүнең побы да булган.